Wednesday, February 23, 2011

:: Cinta Sebelum Kawin VS Cinta Selepas Kawin ::

Ketika berkasih-kasihan, bukan main, cinta tu macam dah jadi satu kewajipan untuk diluahkan.


macam nie hah :
Bangun pagi jerk, capai telefon hantar sms sambil mata menahan ngantok, “Saya cinta kamu” dan sebelum tidur pun, sekali lagi ucapan, “Saya cinta kamu”(aku selalu buat, banyak kali kot,hahaha)


                      sekadar gambar hiasan

Tapi..
selepas menjadi suami isteri, cinta tu seolah-olah satu perkataan yang asing untuk didengar atau lucu untuk diucapkan. lucu ke? jangan tanya aku. aku takde pengalaman, tunggu aku kawin nanti aku bagitau ae? huhu.


                    Sekadar Gambar Hiasan 


taknak cakap banyak, korang bacalah drama pendek kat bawah nie,(drama,drama,drama)~
renung-renungkan lah! (Aku pun tengah merenung gak benda alah nie)


ACTION !!


SCENE SEBELUM KAWIN :


Sepasang kekasih sedang asyik bercengkerama di tepi sebuah tasik, sambil berbual-bual mesra...

MAKWE : Bang, andai kata saya menjadi bintang?
PAKWE : Abang kan jadi Ultramannya.
MAKWE : Kenapa pulak, sepatutnya abg jadi bulan purnamalah.
PAKWE : Salah tu, kan ultraman ada bintang kepunyaannya.
MAKWE : Oh gitu.... kalau saya jadi bunga?
PAKWE : Abang jadi tukang kebunnya.
MAKWE : Kenapa bukan kumbang?
PAKWE : Sebab kumbang kerja dia hanya menghisap madu, sedangkan tukang kebun kerjanya menyiram dan membaja bunga tu setiap hari.
MAKWE : Wah! hebatnya abg nie..sangat pandai berkata-kata.


Setelah puas berbicara dan bergurau senda, bangunlah pasangan kekasih tersebut untuk bersiar-siar... tiba-tiba si makwe tersepak sebatang tunggul kayu, dan jatuh tersembam ke tanah.... bedebuk!!!!!! macam nangka busuk daa!!!!


MAKWE : Aduh!!!! sakitnya abang..
PAKWE : Cilaka punya tunggul kayu.... buta ke !!!!! tak nampak ko orang lalu ! sayang takde apa-apa ke?
MAKWE : Takde, sikit je bang... cuma luka sikit jer kat dahi nie..
PAKWE : Nasib baik tunggul kayu, kalau orang tadi memang nahas abg kejekan,grrrr!


Memang telah ditakdirkan jodoh mereka berdua... selang beberapa bulan selepas itu pasangan kekasih ini pun mendirikan rumahtangga...
2 tahun kemudian, si isteri teringat kembali kisah yang lalu sewaktu membawa anak mereka bersiar-siar di tasik yang sama ketika bercinta dahulu.

SCENE SELEPAS KAWIN :

ISTERI : Bang, ingat lagi tak tempat nie?
SUAMI : Masakan abg boleh lupa.
ISTERI : Kalau saya jadi bintang?
SUAMI : Abang jadi beginilah.
ISTERI : Kenapa bukan Ultraman?
SUAMI: Kat Malaysia mana ada Ultraman... kat Jepun adalah.... apa lah awak nie...
ISTERI : ????????? hemmm.. kalau saya jadi bunga?
SUAMI : Abang jadi begini jugak lah.
ISTERI : Apa abg nie... cakaplah betul-betul..
SUAMI : Apo kene dengan awak nie... dah buang tebiat ke, tak nampak anak kite tu.... kalau dah abg jadi Ultraman atau jadi apa-apa pun, siapa nak bagi makan kat anak kita 2 hah? yang awak mengada-ngada nak jadi bintang la, bunga la 2 buat apa.
ISTERI : Abe nie tok sama macam dulu.... tok romantik langsung, mentang-mentang la saya nie tak comel macam dulu..
SUAMI: Takde makna nya nak romantik kosmetik nie.


Selepas puas duduk sambil berbalah, maka berjalan pulanglah keluarga tersebut....tiba-tiba si isteri tadi tersepak sebatang tunggul kayu (mungkin tunggul yg sama), lalu jatuh gedebuk!!!! ke tanah.....

ISTERI : Aduh abang sakitnya !!!!!
SUAMI : Apa kena dengan awak nie.... buta ke? punya lah besar tunggul tue tak nampak ke? mata 2 letak kat mana? 

~THE END~

Cop! Cop! Ape moral dalam cerita nie ek? pandai-pandai lah korang fikirkan, tadi dah renung-renung kan? haha. mesti tahu pengajaran disebalik cerita nie. ok da abes citer. zzzzzzzz

bukan sekadar gambar hiasan ok. tapi senyuman manis untuk korang yang sudi membaca. terimakasih :)

No comments:

Post a Comment